Ik zit vandaag weer achter mijn computer, zoals de meeste dagen tegenwoordig. Het romantische beeld van een ontwerper, die met een schetsblok en een potlood de vrije natuur ingaat, is ver te zoeken. Ik ben bezig met mijn marketingplan, social-media-strategie en communicatiekalender. Waarom? Omdat je anno 2021 geen bestaansrecht kunt hebben als ondernemer als je je niet met deze dingen bezighoudt. De vraag die mij echter steeds meer bezighoudt is: hoe kan ik mijn werk zo inrichten, dat het steeds meer een verlengstuk wordt van mijzelf? Want commercieel zijn is echt geen vies woord, maar het leidt zo vaak af van mijn verlangen naar inhoud. Hoe kan ik authentiek zijn?
Het liefst leid ik een eenvoudig leven, dicht bij de natuur. Een tiny house aan de rand van een kleine fruitboomgaard, waar ik grotendeels zelfvoorzienend kan leven. Niet afgesloten van de maatschappij en de realiteit, maar juist als betrokken onderdeel daarvan. Een plek waar mijn liefde voor natuur, koken en mensen bij elkaar komt. Een mooie droom? Waarom zou het geen realiteit kunnen worden? Ik sta op een punt in mijn leven waarop er veel gaat veranderen. Veel is onzeker, maar mijn doel wordt steeds helderder. Een motto waar ik afgelopen jaar veel aan gehad heb, komt van Brené Brown, die zegt: choose courage over comfort. Durf keuzes te maken die pijn doen, maar wel bijdragen aan jouw doel. Keuzes die voortkomen uit verlangen in plaats van angst (om iets te verliezen).
Biodiversituin is mijn kindje. Ik wil het mooi maken, het goed doen. Ik hoop dat mensen zien en waarderen wie ik ben, door de manier waarop ik met ze omga en de kwaliteit die ik lever bij alles wat ik doe. Dat vergt nog de meeste moed: mij openstellen en kwetsbaar durven zijn in contact met een ander, met het risico dat de ander mij raakt, mij pijn doet. Toch ontstaan de mooiste dingen alleen wanneer ik dat doe. En als ontwerper, maar bovenal als mens wil ik gaan voor het mooiste. Dát is authenticiteit.
Reactie plaatsen
Reacties